حدیث از امیرالمومنین(ع) در مورد خوشرویی

من مواعظ علی «علیه السلام»:
إنّ أحسن ما یألف به الناس قلوب اودّائهم ونفوا به الضّغن عن قلوب أعدائهم حسن البشر عند لقائهم والتفقد فی غیبتهم والبشاشة بهم عند حضورهم.
(تحف العقول صفحه 218)
خوش‏رویى و خوش‏برخوردى، سبب جلب محبت افراد و تألیف قلوب است. در روایت وارد شده که: «التودّد نصف العقل». این حدیث براى همه مسئولین در نظام اسلامى و بالاخص روحانیونى که مسئولیتى را در اداره یا نهادى عهده‏دار هستند بسیار قابل توجه است. زیرا افرادى که براى انجام کارى مراجعه مى‏کنند، از نظر ایمان در یک سطح نیستند چه بسا یک برخورد سرد و یا یک بى‏اعتنایى به ارباب رجوع موجب شود که او از دین زده شود و اعتقادش سست شود. و بالعکس اخلاق خوش موجب مى‏شود که او به دین و اسلام خوشبین شده و جذب شود. «المؤمن بشره فى وجهه و حزنه فى قلبه.»